پروکسی معکوس (Reverse Proxy) یک سرویس شبکه است که به عنوان واسطهای بین کلاینت و سرورهای مقصد عمل میکند. در معماری شبکه، پروکسی معکوس به طور معمول در جلوی سرورهای وب قرار میگیرد و درخواستهای ورودی را به سرورهای مقصد ارسال میکند و پاسخهای دریافتی را به کلاینت ارسال میکند.
وظیفه اصلی پروکسی معکوس این است که ترافیک ورودی را مدیریت و کنترل کند و درخواستها را به سرورهای مختلف توزیع کند. برخی از کاربردهای مهم پروکسی معکوس عبارتند از:
عملکرد پروکسی معکوس به صورت زیر است:
کلاینت درخواست خود را به پروکسی معکوس ارسال میکند.
پروکسی معکوس درخواست را بررسی کرده و به سرورهای مقصد ارسال میکند.
سرورهای مقصد درخواست را پردازش کرده و پاسخ را به پروکسی معکوس ارسال میکنند.
پروکسی معکوس پاسخ را دریافت کرده و آن را به کلاینت ارسال میکند.
استفاده از پروکسی معکوس دارای مزایا و کاربردهای متعددی است، از جمله:
باربندی (Load Balancing): پروکسی معکوس قادر است ترافیک ورودی را بین چندین سرور توزیع کند و بار را بین آنها تقسیم کند. این باعث افزایش عملکرد و قابلیت اطمینان سیستم میشود.
کشینگ (Caching): پروکسی معکوس میتواند پاسخهای دریافتی را ذخیره کرده و درخواستهای مشابه را از حافظهی محلی خود تأمین کند. این باعث کاهش زمان پاسخ و بار شبکه میشود.
امنیت (Security): پروکسی معکوس میتواند وظایف امنیتی مانند فیلترینگ ترافیک، رمزنگاری ارتباطات و محافظت در برابر حملات مخرب را بر عهده بگیرد.
شفافیت (Transparency): با استفاده از پروکسی معکوس، میتوان اطلاعاتی مانند IP و مشخصات سرورهای مقصد را از کلاینت مخفی نمود و شفافیت را بهبود بخشید.
پروکسی معکوس در بسیاری از سیستمها و برنامههای توزیع محتوا، باربندی و امنیت شبکه استفاده میشود.
منبع: