قبل از صحبت درباره سوئیچینگ لایه 2 و لایه 3 باید اطلاعاتی در رابطه با نرم افزارهای Cisco IOS داشته باشید. البته این را نیز نباید انکار کرد از موضوعات داغ شبکه همین سوئیچینگ لایه 2 و 3 می باشد.
ما در این مقاله در رابطه با نرم افزارهای Cisco IOS و چگونگی انتخاب آن صحبت خواهیم کرد.
به طور کلی 4 نوع سیسکو IOS برای سوئیچ های لایه 2 و 3 وجود دارد که شامل:
ـ LAN Lite: سوئیچینگ لایه 2 Enterprise EntryLevel
ـ LAN Base: سوئیچینگ لایه 2 Enterprise Access
ـ IP Base: سوئیچینگ لایه 3 Enterprise Access
ـ IP Services: سوئیچینگ لایه 3 Advanced Layer
لایسنس LAN Lite و LAN Base هر دو برای سوئیچ های لایه 2 استفاده شده و رایج می باشند.
ـ LAN Lite: همانطور که از نام آن پیداست ، LAN Lite یک مجوز سطح ورودی برای سوئیچ های لایه 2 بوده که دارای ویژگی های بسیار مفیدی از جمله Trunking 802.1 Q ،STP extensions، UDLD ،DTP ،CDP ،LLDP و VTPv2PAGP/LACP می باشند. همچنین از ویژگی های امنیتی مهمی مانند TACACS + ،RADIUS ، امنیت پورت، 802.1X و Snooping DHCP پشتیبانی می کند. لازم به ذکر است که این سطح، مجوز قابلیت مسیریابی لایه 3 را ارائه نمی دهد.
همچنین از قابلیتهای امنیتی و مدیریت پیشرفته ای نظیر Dynamic ARP Inspection و QoS پیشرفته در برخی عملکردهای اساسی ، به عنوان مثال صف اولویت برخوردار نمی باشد.
ـ LAN Base :LAN Base یک مجوز قدرتمند برای سوئیچ های دسترسی لایه 2 است. این لایسنس کلیه قابلیت های LAN Lite را داشته از طرفی دیگر دارای ویژگی های قوی تری نظیر VTPv3 و FlexLinks می باشد. VTP نسخه 3 کنترل بهتری را در به اشتراک گذاری اطلاعات توپولوژی VLAN برای کاهش تغییرات ناخواسته یا مختل کننده ارائه می دهد. FlexLinks با اضافه کردن یک جفت پیوند فعال سریع و پشتیبان بین سوئیچ های دسترسی و توزیع ، انعطاف پذیری لایه 2 را افزایش می دهد.
LAN Base اجازه مسیریابی لایه 3 را از طریق اضافه کردن پشتیبانی مسیریابی ثابت را ایجاد می نماید. بسیاری از قابلیت های امنیتی قدرتمند نیز در این پایگاه LAN مانند تأیید هویت انعطاف پذیر، تغییر مجوز رادیویی و ویژگی های پیشرفته 802.1X. اضافه شده است. از نظر مدیریتی یک لیست طولانی از قابلیت ها در LAN Base از جمله طیف گسترده ای از MIB ها، پولیس Ingress ، Trust Boundary ،AutoQoS و نقشه برداری DSCP در دسترس می باشند.
اگر یک شبکه دسترسی لایه 2 داشته که اساساً نیازی به مسیریابی و نیازهای امنیتی و مدیریت پیشرفته ای ندارد انتخاب LAN Lite می‌تواند گزینه مناسبی باشد. اما برای شرکت‌های مهم با لایه دسترسی 2، استفاده از LAN Base می‌تواند حداقل نیاز باشد. زیرا این یک شبکه دسترسی لایه 2 قوی با قابلیت مدیریت عالی شبکه، امنیت بوده و بهترین امکانات را ارائه می‌نماید.
مزایای سوئیچ‌های سری Cisco Catalyst 2960 Series با نرم افزار LAN Base نسبت به سوئیچ های سری Cisco Catalyst 2960 Series با نرم افزار LAN Lite چیست؟
سوئیچ های Cisco Catalyst 2960 LAN Base خدمات هوشمندی را برای شعب دفاتر و شبکه های کابلی ارائه می دهند. نرم افزار LAN Base IOS از امنیت پیشرفته +Layer 2، کیفیت خدمات (QoS)، در دسترس بودن و مدیریت مقیاس پذیر پشتیبانی می کند. این سوئیچ ها شامل هر دو اتصالات 10/100 Fast Ethernet و 10/100/1000 در تعداد پورت 8 ، 24 و 48 موجود می باشند.
سوئیچ های Cisco Catalyst 2960 LAN Lite برای شعبات محلی و شبکه های کابلی مناسب هستند. آنها مهاجرت از هاب ها و سوئیچ های غیر مدیریتی را به یک شبکه کاملاً مقیاس پذیر و قابل اعتماد ساده می کنند. نرم افزارLAN Lite IOS ضمن پایین آوردن کل هزینه شبکه، از امنیت استانداردLayer 2 ، QoS و در دسترس بودن پشتیبانی می کند. سوئیچ های Catalyst 2960 LAN Lite 10/100 اتصال سریع اترنت را در پیکربندی های 24 و 48 پورت ارائه می دهند.
ـ IP Base: مسیریابی پویا، مقیاس پذیری شبکه، سازگاری و انعطاف پذیری را فراهم می کند. IP Base یک مجوز خدمات اولیه برای سوئیچ های 3560-X و 3750-X با پشتیبانی مسیریابی پویا است. این لایسنس کلیه ویژگی های لایه 2 تحت پوشش مجوز LAN Base را به همراه یک لیست چشمگیر از قابلیت های لایه 3 از جمله مسیریابی استاتیک ،RIP ،EIGRP ، پیرامون پروتکل مستقل (Multicast (PIM و OSPF برای دسترسی Routed می باشد. همچنین توجه داشته باشید که OSPF در Routed Access برای گسترش قابلیت های مسیریابی Layer 3 در شبکه های کابلی طراحی شده اند.
IP Base ها از قابلیت های امنیتی بالایی از جمله ACL ها ، VLAN های خصوصی ، TrustSec SXP و IEEE 802.1AE برخوردار هستند. البته ویژگی امنیتی جدید و مهیج، سنسور دستگاه است. علاوه بر این ، قابلیت های مدیریتی جدیدی به IP Base اضافه شده است. مثال خوب Embedded Manager Event) EEM) است.
ـ IP Services: لایسنسی با خدمات کامل برای سازمان و یا شرکت شما می باشد. این لایسنس از کلیه قابلیت های IP Base پشتیبانی می کنند و البته دارای قابلیت های جدیدی نیز هستند. در بالای لیست، قابلیت های کامل پروتکل های مسیریابی EIGRP و OSPF وجود دارند که محدودیتی در توپولوژی شبکه یا اندازه جدول مسیریابی ندارند. علاوه بر این از پروتکل مسیریابی BGP پشتیبانی می کند که در IP Base موجود نیست. ویژگی مهم دیگر پشتیبانی از IPv6 است. خدمات IP OSPFv3 و EIGRP را برای IPv6 فراهم می کند که در IP Base در دسترس نیستند. از آنجا که بسیاری از مشتریان آدرس های IPv4 را از بین می برند، پشتیبانی IPv6 به سرعت در حال تبدیل شدن به یک نیاز اساسی می باشند. عامل مهم دیگر پشتیبانی کامل از PIM برای مسیریابی IP چند مرحله ای، از جمله حالت پراکنده (PIM (PIM-SM، حالت متراکم (PIM (PIM-DM، حالت پراکنده متراکم PIM وSource Special Multicast)SSM) است.
کلام آخر:
اگر شما به سطح دسترسی پویا نیاز دارید از IP Base شروع کنید. زیرا این لایسنس علاوه بر قابلیت های لایه 2 ، ویژگی های لایه 3 را نیز ارائه می نماید. Services IP با پشتیبانی کامل از پروتکل های مسیریابی unicast و multicast و همچنین سرویس های مهم مانند تقسیم شبکه و پشتیبانی از IPv6 برای OSPF / EIGRP شبکه را برای به روز رسانی در آینده آماده می نماید.
یکی از محصولات جدید شرکت ایسوس برای عرضه در سال ۲۰۲۰ کارت گرافیک ASUS GeForce RTX 2070 Dual Mini است که برای سیستم‌های کوچک و کامپیوترهای Intel NUC طراحی شده است. درادامه، با این کارت گرافیک آشنا خواهیم شد.
کارت گرافیک ASUS GeForce RTX 2070 Dual Mini از تراشه‌ی RTX 2070 بهره برده و در ابعادی بسیار کوچک با طول ۲۰ سانتی‌متر طراحی شده است. هدف ایسوس از طراحی GeForce RTX 2070 Dual Mini، استفاده در کیس‌های Mini و کامپیوترهای کوچک Intel NUC است. اینتل نسل جدید کامپیوترهای کوچک Intel NUC 9 Extreme Kit و NUC 9 Pro Kit را در نمایشگاه CES 2020 رونمایی کرده بود.
کارت گرافیک ASUS GeForce RTX 2070 Dual Mini با قیمتی درحدود ۵۲۵ دلار روانه بازارهای جهانی شده؛ اما تاکنون فقط در چند کشور، ازجمله انگلستان دیده شده است. این کارت گرافیک کوچک برای تهویه از دو عدد فن بهره برده و به‌گفته‌ی ایسوس، طراحی خنک‌کننده‌ی آن به‌گونه‌ای است که در کیس‌های کوچکی نظیر کامپیوترهای NUC، بیشترین بازدهی را باتوجه‌به دریچه‌های هوا به‌همراه داشته باشد.
وس این کارت گرافیک را به‌گونه‌ای طراحی کرده است که هیت‌سینک و لوله‌های هادی حرارتی مسی حداکثر بهره‌برداری خنک‌سازی را از بخش توری‌مانند پنل انجام می‌دهد و حتی ادعا می‌شود طراحی این کارت گرافیک کوچک درمقایسه‌با رقبای بزرگ‌تر خود قابلیت کار در دمای کمتر را فراهم کرده است. افزون‌بر ایسوس، شرکت‌های دیگری ازجمله Zotac پیش‌از‌این کارت‌های گرافیک قدرتمندی نظیر تراشه‌های RTX 2070 را در ابعاد کوچک طراحی و معرفی کرده‌اند.
کارت گرافیک ASUS GeForce RTX 2070 Dual Mini در دو مدل عرضه می‌شود که تنها تفاوت آنها در فرکانس GPU خلاصه می‌شود: مدلی با فرکانس‌های ۱،۴۱۰ تا ۱،۶۵۰ مگاهرتز و مدل دیگر با فرکانس بوست ۱،۶۸۰ مگاهرتز. ایسوس اعلام کرده است به‌زودی نسخه‌های مینیاتوری از کارت‌های گرافیک دیگری نظیر GTX 1660 Ti و RTX 2060 را تولید خواهد کرد.
سوئیچ های لایه 2 با استفاده از آدرس MAC، هدایت بسته های داده از پورت مبدا به پورت مقصد را انجام می دهند. البته این کار با حفظ MAC Address ها انجام داده تا به یاد داشته باشد کدام پورت ها دارای آدرس‌های MAC هستند. مک آدرس ها در لایه 2 مدل OSI عمل می کنند. هر دستگاه یک Mac Address مخصوص به خود را داشته که از این طریق می توان دستگاه ها را از یکدیگر متمایز دانست. سوئیچ های لایه 2 مانند سوئیچ های سیسکو سری 2960 که خود به مدل های مختلفی نظیر 2960، 2960S،2960X ،2960G تقسیم می شوند.
انتقال اطلاعات در سوئیچ های لایه 3 از طریق IP صورت می گیرد. آنها یک دستگاه سخت افزاری تخصصی هستند که در مسیریابی بسته های داده استفاده می شوند.
برای شروع تصور کنید یک سوئیچ سیسکو خریده اید و میخواهید کار با آن را شروع نمایید.
به منظور ارتباط با سوئیچ جهت کانفیگ یک پورت RJ45 (پورت شبکه) به نام کنسول وجود دارد و شما باید توسط یک کابل کنسول به سوئیچ وصل گردیده و کانفیگ های لازم را انجام دهید.در زیر کابل کنسول را برای شما توضیح می دهیم.
یک سر این کابل سوکت RJ45 و سر دیگر آن پورت قدیمی COM است که روی لپ تاپ و کامپیوتر های جدید این پورت وجود ندارد و باید از تبدیل پورت COM به USB استفاده کنید.
محیط سیستم عامل سیسکو کامنت پرومت (command promt) است و باید با یک برنامه کمکی به جهت اتصال از ویندور به آن استفاده کرد که یکی از بهترین و پر کاربرد ترین برنامه ها PUTTY می باشد که محیطی در ویندور برای شما فراهم می کند که می توانید به سادگی دستورات خود را در سوئیچ و یا روتر سیسکو وارد کنید.
اگر با برنامه PUTTY به سوئیچ سیسکو می خواهید متصل گردید باید در قسمت connection type پورت serial را انتخاب نموده و COM که کامپیوتر شناخته برای آن انتخاب کنید سپس تایید کرده و وارد قسمت کامنت برای دادن دستورات سیسکو می شوید.
دستور دادن و mode های مختلف سوئیچ سیسکو :
پس از وارد شدن به سوئیچ سیسکو توسط کابل کنسول و برنامه PUTTY یک صفحه مشکی برای شما باز می شود که خط اول آن نوشته SWITCH> علامت < جلوی عیارت SWITCH به معنی این است که در مود اول برنامه هستیم و امکانات حداقلی که بیشتر مربوز به مانیتورینگ می باشد روی این مود قابل دسترسی است . (لازم به ذکر است در صورت اینکه یوزر پسورد روی سوئیچ تعریف شده باشد ابتدا باید آن را وارد کرد سپس وارد مود اول می شوید)
در مود اول اگر دستور EN که مخفف ENABLE است وارد نمایید وارد مود دوم می شوید در مود دوم که برای شما دسترسی بیشتری در نظر گرفته شده و برای ورود به این مود می توانید پسورد جداگانه انتخاب کنید دیدن کلیه کانفیگ ها و دستورات در این مود امکان پذیر است.
برای شروع دستورات وارد این قسمت می شویم بعد از ورود به این قسمت جلوی سوئیچ config# نوشته می شود.
در قسمت config دستور زیر را وارد نمایید
……………SWITCH(config)#hostname
کنسول در حالت پیشفرض پسورد نداشته و در صورت اتصال هر کامپیوتر قابلیت تغییر در دستورات را دارد که این اتفاق امنیت شبکه را پایین آورده و برای جلو گیری از این اتفاق روی پورت کنسول باید پسورد گذاشت دستور پسورد گذاشتن روی پورت کنسول در زیر نوشته شده:
Switch(config)#line concole 0
Swtich(config-ln)#password
Switch(config-ln)#login
پسورد گذاشتن بر منظور ورود به مود دو که حالت دسترسی کامل و تمامی کانفیگ ها می باشد.
به منظور امنیت بهتری است این کار انجام گردد تا کارمندان و… نتوانند به راحتی وارد تنظیمات روتر شوند.
Switch(config)#enable password
برای اینکه از یک کامپیوتر متصل به شبکه بتوانیم تمام سوئیچ ها را کنترل کنیم باید به سوئیچ ها ریموت بشویم برای این منظور باید دستورات زیر را روی سوئیچ اعمال کنیم
Switch(config)#interface vlan 1
Switch(config-if)#ip address (ip switch) (subnet swich)
===>> ip address 192.168.1.1 255.255.255.0
Switch(config-if)#no shutdown
و برای تعداد کاربرانی که همزمان ریموت شوند
Switch(config)#line vty 0 15
Switch(config-ln)#password
Switch(config-ln)#login
اگر می خواهید دستورات روی سوئیچ ذخیره شود دستور زیر را اجرا کنید در غیر این صورت هر بار که ریست شود تمام اطلاعات پاک می شود .
Switch(config)#wr
در این مطلب سعی کردیم آموزش کانفیگ سوئیچ سیسکو را به طور مختصر برای شما توضیح دهیم امیدواریم این مطلب برای شما مفید بوده باشد.
شاید برای شما پیش آمده باشد که هنگام خرید کابل های فیبر نوری با اصطلاحی به نام OM برخورد نمایید. این اصطلاح از دو کلمه Optical Mode گرفته شده است.
کابل های فیبر نوری Multimode به چهار گروه تقسیم می شوند که شامل OM1، OM2، OM3 و OM4 می باشند.OM3 و OM4 دو نوع کابل فیبر چند حالته (Multimode) هستند که در شبکه های محلی مورد استفاده قرار می گیرند. ما در این مقاله در رابطه با تفاوت فیبرهای OM3 و OM4 صحبت خواهیم کرد.
از این دو نوع فیبر معمولا در کابل کشی مراکز ارتباط داده، دیتا سنترها و میان سوئیچ های SAN Storage استفاده می کنند.
OM3 و OM4 هر دو به عنوان فیبر Multimode بوده که توسط لیزر بهینه سازی شده اند. معمولا قطر فیبر چند حالته یا ۱۲۵-۵۰ میکرومتر و یا ۱۲۵-۶۲٫۵ میکرومتر است.
OM3 دارای پوشش آبی آسمانی می باشد و اندازه هسته آن ۵۰μm است که از ۱۰ گیگابیت اترنت تا ۳۰۰ متر را پشتیبانی می کند. علاوه بر این OM3 قادر به پشتیبانی از ۴۰ گیگابیت و ۱۰۰ گیگابیت اترنت تا ۱۰۰ متر است.
OM4 هم مانند OM3 دارای کاور آبی آسمانی می باشد و همچنین از هسته ۵۰μm استفاده می کند اما از ۱۰ گیگابیت اترنت تا ۵۵۰ متر پشتیبانی می کند و ۱۰۰ گیگابیت اترنت تا ۱۵۰ متر را ساپورت می نماید.
هر دو نوع فیبر از اتصالات یکسان استفاده می کنند. OM3 کاملاً با OM4 سازگار است. با وجود شباهت های بسیار زیاد که اغلب با پوشش کابل آبی و اتصالات مشابه تولید می شوند، گفتن تفاوت میان این دو نوع فیبر دشوار است.
حال باید دید تفاوت بین این دو نوع فیبرOM3 و OM4 چیست؟ آیا این دو نوع فیبر به موارد یکسانی اشاره دارند؟
شاید بتوان گفت از لحاظ ظاهری این دو کابل بسیار به یکدیگر شباهت داشته حتی هر دو با رنگ آبی به بازار عرضه شده و تشخیص تفاوت میان آنها بسیار دشوار می باشد. با این حال باز هم می توان آنها را از یکدیگر جدا کرد.
در حقیقت ، تفاوت بینOM3 و OM4 فقط در ساخت فیبر نوری است.
تفاوت در ساخت به این منظور که کابل OM4 در پهنای باند بالاتر از OM3 عمل می کند. حال شاید برای شما این سوال ایجاد شود که دلیل این امر چیست؟
همان طور که از نامش پیداست نحوه انتقال اطلاعات توسط این فیبرها از طریق نور صورت می گیرد. حال برای داشتن ارتباط آن هم از طریق فیبر ، نور از فرستنده VCSEL ، به اندازه کافی قدرتی که برای رسیدن به گیرنده در انتهای دیگر کابل نیاز دارد را بدست می آورد.
در هر دو مدلOM3 وOM4 ساختار عملکردی وجود دارد که می توانند سبب انسجام نوری گردیده و از پراکندگی و تضعیف جلوگیری نمایند.
کاهش قدرت سیگنال نور در هنگام انتقال را با (dB) نشان می دهند .عوامل تأثیرگذار در افت نور، شامل اجزای منفعل، مانند کابل ها، اتصالات کابلی و سایر اتصالات می باشد.
همانطور که پیش از این اشاره شد، کانکتورها یکسان هستند و شباهت ساختاری زیادی دارند، بنابراین تفاوت عملکرد در OM3 و OM4 در اتلاف (dB) در کابل است.
فیبر OM3 برای انتقال اترنت تا سرعت 10G ساخته شده است. اگر می خواهید از این فیبرها جهت انتقال اطلاعات در مسافت های بالا استفاده نمایید، فیبرچند حالت OM4 گزینه مناسب تری می باشد.
علاوه بر این ، الیاف OM3 و OM4 هر دو سرعت 40Gb/s و 100GB/s را پشتیبانی می کنند. با استفاده از فن آوری انتقال موازی نوری ( parallel-optics )، اترنت 40G و 100G می توانند داده را همزمان و از طریق فیبر نوری منتقل و دریافت کنند.
رابط های 40G کانال های 4x10G در چهار فیبر در هر جهت هستند ، سپس کابل OM3 / OM4 که با اتصال 8/12 فیبر MTP / MPO خاتمه یافته است می تواند برای انتقال 40 گیگابایت در ثانیه استفاده شود.
الیاف چند حالته OM3 و OM4 با برنامه های 1GbE ، 10GbE ، 40GbE و 100GbE سازگار هستند ، اما فاصله انتقال آنها بستگی به مواردی دارد. جدول زیر حداکثر فاصله انتقال الیاف OM3 و OM4 را با سرعت انتقال مختلف نشان می دهد.
بر اساس سرعت خاص 10 گیگابایت بر ثانیه ، فیبر OM4 مسافت طولانی تری نسبت به فیبر OM3 را فراهم می آورد. اما ، هنوز هم در رابطه با زمانی که حداکثر فاصله انتقال OM4 زیر 10G است، بحث می باشد.
به طور استاندارد حداکثر فاصله استفاده از فیبر نوری 400 متر می باشد اما اگر کاملا استاندارد نصب و اجرا شود تا 500 متر را نیز می تواند پشتیبانی نماید.
850 nm Ethernet Distance
40/100G 10G 1G Fiber Type
100 m 300 m 1 Km OM3
150 m 550 m 1 Km OM4
به طور کلی فیبرهای نوری با رنگ آبی رنگ شناخته شده اند. البته لازم به ذکر است در اروپا و امریکا فیبر OM4 با رنگ بنفش (Erika Violet)عرضه شدند، اما به دلیل آنکه به عنوان یک استاندارد در نظر گرفته نشده است، تنها در آن کشورها یافت می شوند.
در حال حاضر ، سازندگان این کابل ها ، فقط نسخه های استاندارد فیبر OM3 و OM4 را ارائه می دهند که با پوشش بیرونی آبی رنگ محافظت می شوند.
امروزه به دلیل ایجاد تغییرات بسیار کابل های فیبر نوری OM3 از قیمت بسیار پایینی برخوردار می باشند. به طوری که می توان آنها را دو برابر کمتر از قیمت OM4 خریداری کرد.
از طرفی OM3 به دلیل تقاضای زیاد، تولید بیشتری داشته به همین دلیل قیمت کمتری دارد.
البته این به ساختار کابل نیز بستگی دارد مواردی چون، لوله، بافر محکم و غیره. بنابراین ، محصولات فیبر با حجم کابل کوچکتر ، مانند سیم های لایه ای فیبر و صفحه های لایه ای از فیبر، در اصل هزینه کمتری دارند.
همچنین دلیل دیگر گران بودن کابل های OM4 عملکرد بهتر آن نسبت به کابل های OM3 است، معمولاً کابل OM4 تقریبا دو برابر کابل OM3 گران است. این ممکن است یک عامل محدود کننده بزرگ در استفاده از کابل های OM4 باشد.
هنگام خرید کابل های فیبر نوری باید دقت نمایید زیرا ممکن است نیاز شما توسط کابل های OM3 برطرف شود اما کابل OM4 را با قیمت بیشتری خریداری نمایید.
پچ کورد فیبرنوری نگزنس SC-LC Multi Mode Duplex
پچ کورد فیبرنوری نگزنس SC-LC Multi Mode Duplex
پچ کورد فیبرنوری نگزنس SC-LC Single Mode
در صورت نیاز به نرخ بالاتری از انتقال داده برای پشتیبانی از شبکه یا ارتقاء آن در آینده نزدیک،بهترین انتخاب، کابل فیبر نوری OM3 یا OM4 بهینه شده با لیزر است.
استفاده از کابل های OM3 به دلیل انعطاف پذیری بالاتر قابلیت های بیشتری را ارائه می نماید از طرفی به دلیل به صرفه بودن آن از لحاظ قیمت می تواند در هزینه های مصرفی صرفه جویی نماید. کابل های فیبر نوری OM4 برای مسافت های طولانی عملکرد بهتری دارند.
در واقع، تفاوت OM3 vs OM4 فقط در ساخت فیبر نوری کابل است. تفاوت در ساخت و ساز بدان معنی است که کابل OM4 می تواند در پهنای باند بالاتر از OM3 عمل کند.
کابل OM3 یا OM4 می تواند نیازهای کابل کشی منحصر به فرد شما را برآورده سازند. فقط مناسب ترین آنها را برای شبکه خود انتخاب کرده تا علاوه بر هزینه از کیفیت بالایی نیز برخوردار باشد.
شما میتوانید اطلاعات کامل درمورد انواع دیگر کابل شبکه را در مقاله زیر مشاهده کنید: